«Одатда ижобий. Қоидани бузибман, энди тўлайман-да, дейишади. Лекин шикоятлар ҳам учраб туради. Бировга хат олиб борсам, қўшнилари қандай хатлигини сўрашади. Мазмунини айтиш ҳуқуқим бор, жарима бўлса, жарима, қамоқхонадан бўлса, қамоқхонадан дейман. Яқинда бир одам “Ҳадеб жарима хати ташийверсангиз, сизни уриб ўлдиришади-ку!”, деб қолди. Барака топгур, айб биздамас, биз етказувчимиз, десам, ҳазиллашганини айтиб узр сўради.
3-4 кун олдин бир йигит «Бир ойда 20 та шунақа жарима хати олиб келибсиз, нега бизга кўп жўнатишади?», деб сўради. Бундай вазиятларда ортиқча савол ёки гап билан одамларнинг жаҳлларини чиқармасликка ҳаракат қиламан. Жўнатган тарафни ҳатто танимаслигим, конвертнинг ичини очишса, ўша ерда мурожаат учун рақамлар қўйилгани, боғланиб маълумот олишларини билдираман.
Уларни рағбатлантириб, кўнгилларини хотиржам қилиш мақсадида жарималарни вақтлироқ тўлашса, 30 фоиз чегирма бўлишини эслатиб ўтаман. Неча йилдан бери жарима хат ташиётган бўлсам, ҳали бирор марта келишмовчилик, одамлар томонидан ортиқча хатти-ҳаракатларга учрамадим. Лекин ҳамкасбларимда онда-сонда учраб қолади. Жарима олиб борса, ичиб олган ширакайфлар қаттиқроқ гапириб ҳам қолади», – дейди у.
Изоҳ